Wandelen in Étretat: olifant spotten
Afstand Gent: 380 km
Wat: Wandeling / Natuur
“Annelies, ik kon mijn ogen niet geloven dat zoiets bestond toen ik de eerste keer met je bompa de grens overstak in de jaren ‘60”. En ik moet ons bomma gelijk geven: Het is een ongelooflijk stukje natuur zo dicht bij huis. Zo eentje waar je instant vakantiegevoel ervaart en het gevoel hebt dat je mijlenver van huis bent.
Wandeling Étretat: l'aiguille
Étretat is gesitueerd in het begin van Normandië en gekend om z’n witte krijtrotsen. Je hebt precies het gevoel alsof je je aan de Ierse kust waant. Gaat er nog geen belletje rinkelen? De meest gekende is de rots boog die uitsteekt in het water. En als je een beetje je verbeelding gebruikt kan je er ook een olifant in spotten: de boog is dan de slurf en het uitstekende klif het lichaam van de olifant. Dit fenomeen wordt ook wel L’aiguille genoemd.
Als je op de dijk bent van Étretat, heb je zowel links als rechts trappen naar de top van de kliffen. Langs beide zijden is er een luswandeling aangelegd. De routes wijzen zichzelf uit, al kan je ook naar de Toeristische Dienst gaan voor een gedetailleerd plan. De fameuze olifant kan je vinden wanneer je gaat wandelen op het linker klif. Op een blog vond ik een verborgen window dat uitgaf op de oneindige kliffen (zie foto linksonder). Onze missie: hier wilden we ook een foto! Het was wat zoeken, maar mijn wandelend navigatiesysteem aka PJ is er in geslaagd: vanuit dit plekje had je een magnifique view op de ruwe kustlijn van Normandië. Wie weet lukt het jullie ook wel? (Sorry, een wandelroute kan ik jullie niet geven, want er is niet echt een pad. Zie het als een soort spelletje: wie zoekt, die vindt J En ja, je foto delen mag gerust!)
Wandelen langs het kerkje van Étretat
Aan de andere zijde heb je het kerkje dat het landschap typeert. Naast de kerk, kruisen ook tal van bunkers je pad. Tip: daar waar de Chinezen hun laatste foto nemen, daar begint voor mij pas echt het wandelpad. Je bent weg van de massa en kan heerlijk genieten van de uitgestrektheid van die zee voor jou!
Het toeristische dorpje Étretat
Deze indrukwekkende natuur is het bezoek zeker de moeite waard. Maar eerlijk is eerlijk, het centrum van het dorpje heeft mij niet verkocht. Don’t shoot me, dit vind ik natuurlijk persoonlijk. Het heeft wel huisjes met z’n typische Franse architectuur, maar het centrum voelt toch een beetje fake aan. Het ligt net tussen 2 kliffen in. Foto’s van vroeger vertellen ons dat dit ooit een idyllisch badplaatsje was, maar door de oorlog was alles vernietigd. Wellicht zijn ze hierna beginnen bouwen zonder een al te strak plan en dat heeft nu wel jammer genoeg een triestig resultaat. Er is een overvloed aan restaurantjes. Denk aan rode neonlampen met afbeeldingen van pizza’s, super hamburgerdeals en een oubollig casino. De 2 hipste adresjes van het dorp waren volzet, maar na lang zoeken, namen we een tafeltje bij een klein restaurantje genaamd L’Essentiel waar verse galettes – soort van warme pannenkoeken met hartig beleg- en broodjes worden gemaakt door een sympa omaatje. Het is zeer basic, maar je ziet dat het eten op je bord met hart en ziel is gemaakt en het leuke gesprekje krijg je er gratis bij. Tjah, dan zijn wij natuurlijk verkocht …
Wij waren er op een koude, maar zonnige winterdag, maar een aanrader is om op mooiere dagen een picknick in te slaan in één van de supermarkten in het dorpje (Inspiratie nodig? Knapperig Frans stokbrood en een heerlijk stukje Brie – njummieeeeee) en tijdens de wandeling een lunchplekje uit te kiezen met een a-dem-be-ne-mend uitzicht. Wedden dat dit nog beter aanvoelt dan een 5-gangenmenu in een fancy pancy restau??